سلام دوستان.

1. اعتراض برخی از دوستان به یکی از شرایط  مسابقه که چند بار مطرح شده وارد نیست.

دوستان دچار سوء تفاهم شده اند. شما می توانید هر طرحی را هر قدر هم که به نام شما معروف شده است در مسابقه شرکت دهید. فقط برای اینکه داوری در سلامت کامل صورت بگیرد اگر طرحی را روی وبلاگ خود دارید برای اینکه طرح در ملا عام نباشد آنرا آرشیو کنید. همین !

2. نکته دوم اینکه امروز هشتم اردیبهشت است و تا پایان مهلت ارسال آثار تنها چهار روز باقی مانده است. دوستان برای اطمینان از رسیدن آثارشون روز دهم شهریور حتما به این وبلاگ سر بزنند تا با چک کردن لیست شاعران شرکت کننده در مسابقه در صورتی که اسم خود را ندیدند در مدت دو روز باقی مانده آثارشان را ارسال کنند.

3. نکته سوم اینکه رای گیری برای انتخاب منتخب خوانندگان از دوازدهم اردیبهشت در همین وبلاگ آغاز خواهد شد. گوش به زنگ باشید.

4. نکته چهارم اینکه برخی از دوستان ( دقیقا 3 نفر در تمام جهان ) اعتراض داشتند که با پارسی بلاگ مشکل دارند به همین جهت برای رفع هرگونه اشکالی نسخه پرشین بلاگ بالی برای پرواز را هم راه اندازی کردیم که همزمان و موازی با این وبلاگ پذیرای آرا و نظرات شما خواهد بود.

بالی برای پرواز3

در پایان و در ادامه تلاش برای ارائه دیدگاهی روشن درباره طرح امروز نقطه نظرات یک منتقد بزرگ و نقد اولیه یکی از متخصصان قالب سپید و طرح را خدمتتان تقدیم می کنیم.

خبرنگار زحمتکش بالی برای پرواز که همچنان بزرگوارانه خواستار عدم افشای نام گرامیشان هستند در گفتگویی با استاد ضیاالدین ترابی توانستند چند نکته از صحبتهای جناب ترابی گلچین کنند که به صورت کاملا غیر حرفه ای و تنها به صورت یادداشتهایی قابل ارائه خدمتتون عرضه می شود :

به نظر آقای ضیاالدین ترابی :

- طرح تصویر شاعرانه است.  

- طرح قالب شعری نیست وبا شعر کوتاه متفاوت است.

- طرح در محدوده ۳تا ۵ سطر نوشته می شود ولی نمی شود برایش محدودیت تعداد حروف یا کلمات یا همین تعداد سطرها را درنظر گرفت.

- بهترین نمونه طرح، کارهای نوری علا است که در حدود سالهای ۴۷-۴۸ در مجله فردوسی چاپ شد و به آنها شعرک می گفت.

- طرح فقط تصویر موقعیت است و جهانبینی و فلسفه خاصی در آن دیده نمی شود.

- طرح بهترین امکان تمرینی برای شاعران جوان است.

- برای طرح تعریف آکادمیک وجود ندارد ( همانطور که چنین تعریفی را برای داستان کوتاه نداریم )

همانطور که می بینید با اینکه ما دو دوره مسابقه طرح رو در کارنامه داریم و چند وبلاگ رو سراغ داریم که به طور تخصصی فقط در عرصه طرح کار می کنند با این حال حاضر شدیم برای بررسی نظرات مختلف نظر استاد ضیاالدین ترابی رو که کاملا طرح رو شهید می کنه درج کردیم. قضاوت را به عهده خواننده می گذاریم.

و اما بریم سراغ نظر و نقد آقای قنبری در مورد طرح و طرحهای برگزیده بالی برای پرواز 2 :

- طرح برشی از وضعیت است.

- در طرح نسبت به شعر کوتاه با فضای محدودتری روبرو هستیم ( از لحاظ معنایی - عمق مطالب یا توصیفات )

-  در طرح نسبت به شعر کوتاه عرصه برای جولان و تفکر محدودتر است

آقای قنبری در نقد آثار بالی برای پرواز 2 بعضی از آثار را نثر- کاریکلماتور و یا شعر کوتاه می دانستند.

ایشان تنها حاضر به نقد 3 اثر به عنوان نمونه شدند که به قرار زیر است :

1

موهایش را پشت گوشش می اندازد

مثل حرفهای من

این یک طنز است ... نه یک طنز معمولی که لبخند برلبی بیاورد ... طنزی تلخ است که برش میزند و به ما امکان وارد شدن به یک فضا - موقعیت یا وضعیت را می دهد

شعر از منطق پارادوکس پیروی می کند

دو سطر ناقض هم و در عین حال مکمل هم هستند

( هر چند سطر اول تقطیع نیاز دارد ) در سطر اول با حرکتی برای جلب توجه مواجه ایم و در سطر دوم با عملی به عنوان بی توجهی

۲

منصفانه جدا می شویم

تو برای خودت زندگی می کنی

من برای خودم می میرم!

از توضیح و روایت داستانی استفاده شده ، نه شاعرانه

کنش استعاری و شاعرانه در آن نیست

سه جمله که فرم شعری ندارد ولی متنی شاعرانه است چون فضایی دراماتیک می سازد

دارای حس آمیزی و انتقال اندیشه است - با منطق دال و مدلولی

۳

چندی است پهلوی چپم تیر می کشد

حوایی در من خیال زاده شدن دارد

از یک ابرروایت تاریخی سود جسته وبا اضافه کردن <<من شاعر >> و << من امروزی >> آن روایت را ازلی و ابدی کرده

در بستر روایت است و تن به روایت داستانی می دهد

با استفاده از پتانسیل اولیه روایت ،به آن پتانسیلی جدید و کاترکردی جدید داده.